|
Bedankt maar weer hoor, voor het buitenhangen van de schone was!
Zou overigens wel zo netjes geweest zijn wanneer je dat even had gevraagd of minstens overlegd. Je moet intussen toch wel begrepen hebben dat je voor (bijna) alles wat je op dit forum doet eerst toestemming moet vragen?
Niet dat ik voornemens was daar hier zelf iets over te gaan melden, ik bewaar mijn kruit wel voor het moment dat ik die echte dierenvrienden onder vuur krijg!
Maar ergens komt het toch ook wel weer goed uit dat je het deed. Want nu kan ik met een politiek beladen vervolg komen, wat anders nergens op zou slaan!
Dus het zo beziende: toch maar bedankt!
Want, behalve van vriend Pechtold, is er kortgeleden nog een boek verschenen over de PVV. Dat zo mogelik nog meer, zelfs veel meer, stof heeft doen opwaaien.
Het boek is getiteld 'Het rancuneuze gif, de opmars van het onbehagen' en is geschreven door dr. Sybe Schaap.
Leuke naam, en dat juist in het tegenovergestelde kamp dan van de onnadenkende volgelingen.
De heer Schaap is doctor in de wijsbegeerte -filosoof noemen we dat- en bovendien onder meer senator namens de VVD. Dus bepaald niet iemand uit de linkse hobby-hoek.
Nou doet zich het probleem voor dat filosofen geacht worden veelvuldig na te denken om vervolgens tot bepaalde conclusies te komen. Dat kan over allerlei zaken en in allerlei richtingen. Maar zelden lees je een resultaat waar je het roerend mee eens zult zijn. Dat hoeft ook niet, het kan, ook indien afwijkend, er wel aan bijdragen een eigen mening te ontwikkelen.
Het onderwerp dat de heer Schaap in zijn boek behandeld is ressentiment. Geen alledaags woord, het betekent kort gezegd 'wrok', maar kan ook uitgelegd worden als haat, opgekropte haat of wraakgevoel.
Of samengevat: de typisch menselijke gedrevenheid van rancuneuze boosheid.
Dat dit onderwerp mij persoonlijk aanspreekt is de reden dat ik dit hier schrijf.
In zijn boek besteedt Schaap nadrukkelijk aandacht aan de PVV. Vandaar ook de storm van reacties die het opwekte.
Zeker op dit moment nu we een regering hebben die dankzij die PVV overeind wordt gehouden.
Ondanks dat hij VVD-er is en het belang van de situatie onderkent besloot hij toch voor zijn mening uit te komen. Omdat het volgens hem daar de hoogste tijd voor was. Want naar zijn mening is het maar een kleine stap om verbaal geweld een fysiek gevolg te geven. Waarbij hij naar de Noor Breivik verwijst. Wat in Noorwegen gebeurde af te doen als een waanzinnige uitspatting van een psychopaat ziet Schaap als het ontvluchten van de werkelijkheid.
In zijn boek noemt hij diverse voorbeelden van ressentiment door de eeuwen heen.
Zoals het linkse radicalisme in de jaren '60 en -en nu even opgelet want nu wordt het voor ons interessant- de militante vleugels van de natuurbeweging.
De PVV noemt hij een exponent van de hedendaagse rancuneuze boosheid.
Waarop die momenteel de pijlen richt hoef ik hier niet te beschrijven.
'De partij teert op slachtoffergevoelens, verbreidt dit gevoel en intensiveert het. Het gaat daarbij niet eens zozeer om werkelijke bedreigingen of wandaden, het gaat veeleer om het genoegen van de uitvergrote beschuldiging. De daarbij gehanteerde formule lijkt veel op die uit de jaren dertig van de vorige eeuw', aldus de schrijver.
Voor je als lezer nu afhaakt met het idee: 'wat interesseert mij dat politieke gebazel' even een tussenopmerking van mij. Want wanneer je het bovenstaande (en wat nog volgt) herleest en op de plaats van PVV of partij 'dierenactivisten' of bijvoorbeeld 'Wilde Dieren de Tent Uit' invult krijg je een leuk beeld van hun identieke werkwijze.
Het grootste gevaar volgens Schaap is dat de partij van alles roept maar niet in oplossingen denkt.
'Ze willen problemen, ze zoeken deze, maken ze. Ze willen geen oplossingen, ze willen beschuldigen. Ze willen geen evenwichtige oordelen. Ze willen veroordelen'.
(Zei ik een woord teveel over WDdTU? Ooit al eens een oplossing gehoord die zinnig en realiseerbaar was?)
Schaap richt zich in zijn boek dan ook niet uitsluitend op de PVV, maar op de hedendaagse rancuneuze boosheid in het algemeen. Die meer en meer de publieke ruimte verovert.
'Wrok wil geen oplossing, wrok teert op boosheid, bijt zich daarin vast. Oplossingen zouden de rechtvaardiging van de boosheid en verontwaardiging wegnemen.'
Van fascisme beschuldigt hij de PVV niet omdat bij die partij denkbeelden over een geheel anders ingerichte staat en maatschappij ontbreken.
Het gevaar schuilt er volgens hem wel in dat de manier van denken en werken kan omslaan in volkswoede. Dat kan voorkomen worden door er iets tegenover te stellen. Feiten. De waarheid.
En natuurlijk moeten we niet alles zo maar geloven en er als makke schapen achteraan lopen.
Precies zoals Schaap in zijn boek voorspelde reageerde Wilders met de opmerking dat de man niet goed bij zijn hoofd is.
Schaap schreef: 'De vermeende vijandige ander is allerminst een te waarderen medemens, iemand waarmee men het oneens is en die men met debat en argumentatie tegemoet treedt. Met een belachelijk gemaakte tegenstander hoeft men niet te debatteren; zo ontloopt men het debat.'
Jaja, het leven is één groot circus....
|
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
