‘In circus kun je lekker jezelf zijn’Amsterdam - Het jubilerende Elleboog wil net als in de jaren vijftig laagdrempelig zijn en herkenbaar voor de jeugd.
Elleboog vroeger...Een bont gezelschap van clowns, acrobaten, een prinses en panters op stelten paradeert over het Leidseplein in Amsterdam. In het midden loopt een olifantje van kunststof. Voor de leden van circus Elleboog, de educatieve activiteitenclub die gisteren zijn zestigjarig jubileum vierde, doet deze nep-olifant echter niet onder voor een echte. ‘Ga een suikerklontje halen voor Elephant’, roept een man met hoge hoed, waarop een handvol jonge circusartiesten een café binnenstormt om vervolgens met suikerstaafjes voor in de koffie terug te komen.
Gevierd wordt vandaag dat Elleboog met zestig jaar het oudste jeugdcircus van Nederland is en met een ledenaantal van 14.000 (jongeren tussen de 4 en 22 jaar) bovendien een van de grootste in zijn soort. Het jubileumjaar, officieel geopend door Job Cohen, wordt behalve in de Melkweg gevierd met de voorstelling Crème Brûlée, waarin 25 toptalenten uit zeven nationale jeugdcircussen gezamenlijk optreden in Jeugdtheater de Krakeling. Daarnaast staan in december nog vier voorstellingen in Carré gepland en in de maand juni trekt circus Elleboog de wijken van Amsterdam in om op pleinen en straten kunsten te vertonen.
Dat laatste project in de openbare ruimte rijmt met een van de speerpunten in het Elleboog-beleidsplan van 2006-2009 om het circusleven in Amsterdam te verbreden van het centrum naar wijken als Bos en Lommer, Zuid-Oost en Noord. Circus moet laagdrempelig en herkenbaar zijn voor de jeugd.
Deze gedachte schuilt ook achter het jubileumfeest. ‘We willen vandaag laten zien dat circus niet alleen voor de elite en de middenklasse is’, zegt directeur Aad Kuin. Terwijl hij vanuit het café in de Melkweg terugblikt op zestig jaar circus, voeren leerlingen van diverse jeugdcircussen in de benedenzaal acts van alle mogelijke circusdisciplines op: van touwhangen en acrobatiek tot jongleren en ballopen.
‘In het begin was het niveau van circus Elleboog redelijk hoog. De lessen vonden plaats in een buurthuis in de Jordaan. Jongeren kwamen er vaak vijf of zes dagen in de week. In de jaren tachtig zakte dit een beetje in, het werd het lastiger om voorstellingen te verkopen. Nu proberen we het circus weer op een hoger niveau te tillen. We organiseren uitwisselingen met andere jeugdcircussen en stimuleren talent om door te gaan. Daar is met twee hbo-circusopleidingen ook steeds meer mogelijkheid toe.’
Maar, zo benadrukt Kuin, circus Elleboog staat ook open voor jongeren die het gewoon leuk vinden om op het podium te staan, met elkaar bezig te zijn en applaus te ontvangen. Dat is ook precies wat Milena Bossard en haar vriendin Manja Hirdes, beiden 12 jaar, zo trekt aan het circus. De twee lopen vandaag de hele dag op stelten van bijna een meter.
Hirdes probeert met een lang schepnet hoeden van kinderen te vangen. ‘Voor de hoedenwedstrijd’, verklaart ze. ‘Met circus kun je zo lekker jezelf zijn’, zegt Bossard. ‘Lekker de clown uithangen’, voegt Hirdes daar aan toe. ‘Op school lachen ze je meteen uit als je een beetje gek doet. Hier maakt het zelfs niet uit als je een keer onderuit gaat.’
In de Melkweg klinkt intussen het geschreeuw van uitgelaten kinderen, in de zalen waar de acts plaatsvinden wordt ademloos toegekeken. De filmzaal, waar in een documentaire over circus Elleboog uit de jaren vijftig wordt getoond hoe groot de verschillen met nu zijn, is nagenoeg leeg. Op het scherm komt een voorstelling met kleurrijke pakjes en veel show van het huidige circus voorbij, in groot contrast met de ingetogen dansende meisjes en jongens in sobere pakjes van vijftig jaar geleden. Circus Elleboog is zichtbaar veranderd. Toch blijft het gedachtegoed van oprichtster Ied Last overeind: circus is voor iedereen. Last vergeleek circus met spelen op straat. ‘Balanceren op een stoeprand is als balanceren op een evenwichtsbalk.’
http://www.volkskrant.nl/kunst/article1 ... ezelf_zijn