Circo Circolo sloot wederom een succesvol festival af, afgelopen zondag, en ik was 4 dagen lang getuige van de sfeer, een groot deel van de voorstellingen, en van alle leuke drukte er omheen. Hier komen vandaag een serie korte recensies.
Le P'tit CirkTussen alle grote tenten op het circusfestval staat 1 minitentje met langs de tentwand ronde tribunes. De artiesten zitten in het midden, en bijna op je schoot. Ik ben heel laat, en zie met moeite nog een plekje. De twee artiesten volgen alles wat ik doe met veel belangstelling. Oefs, niet meer te laat komen denk ik, want ik sta volop in de schijnwerpers. Als marionetten zitten de twee zij aan zij op een bankje, met hun hoedjes gebonden aan een touwtje. Het is doodstil in de tent. Ik zie een vorm van clownerie, met vindingrijke acts, er ontstaat tussen de twee af en toe een strijd wie wat kan, maar de sfeer blijft teder, intiem en toch lief. In het boekje staat nog iets over een luchtballet, maar dat haal ik niet uit de show. Wel wordt in de superkleine piste nog een luchtnummer gedaan met de trapeze, waarbij de dame zowel voor als achter tegen het tentdoek knotst. De toon is gezet, na een half uurtje staan we met een tevreden gevoel weer buiten en weten al meer van de sfeer van de voorstellingen die nog bezocht gaan worden.
Goos en GabrielDe Nederlandse Goos heb ik al eerder gezien, ik meen bij Cirque Hiver in Roermond. Samen met Gabriel heeft hij gewerkt bij Cirque du Soleil, en zo besloten ze samen een show te maken. Gabriel lijkt wel een beetje op de schattige Goos zo in de piste. Er is een clown overleden, en met behulp van zijn oude spulletjes wordt een prachtige voorstelling in elkaar gezet, waar het publiek regelmatig om zit te schaterlachen. In deze voorstelling worden zonder woorden veel gedurfde kritische onderwerpen aangesneden. Zo zien we een biddende priester erge ruzie maken met een moslim, beiden roepen ze steeds harder de hulp van boven in. Het leven en de dood worden aan alle kanten belicht. Knap verzonnen en echt leuke acts, ik ben nu definitief fan van Goos...
Matthijs BosmanBinnen de circustheaterwereld blijkt er veel interesse te zijn voor de kunst van het verhalen vertellen. Ook een stukje volkstraditie dat weer helemaal opnieuw waardering krijgt. Mathijs Bosman heeft op Circo Circolo een bijzonder plekje gekregen aan de rand van het festivalcomplex in een oude verlaten kas. Daar word je kundig om de tuin geleid over de voorwerpen die je daar in t donker ziet. Bij ieder voorwerp een prachtig verhaal en als het voorwerp besproken is, wordt deze met knipperende hemafietslichtjes opgehangen. Tegen de tijd dat het bijna saai wordt eindigt het in een mallemolen van t leven, met spetterende muziek en een verrassend einde. Leuk om nog eens dunnetjes over te doen bij een kampvuurtje.
My LaikaNa Matthijs Bosman snak ik naar iets wat een beetje op circus moet gaan lijken. Ik ga naar My Laika en daar worden mijn wensen vervuld. Echt een gave voorstelling waarbij de dames elkaar in de haren vliegen en de show stelen met zowel circusacts, acrobatiek, pianospel en andere muziek. Wat mij betreft hadden ze t ook met z'n 2en afgekund. De heer in t spel kon wel wat op een speciale fiets, maar het was niet echt af. Het tweede deel van de voorstelling na de ombouwpauze moet ik skippen, want hij gaat uitlopen, en er begint al weer een andere voorstelling aan de overkant van t terrein. Jammer, want het was veelbelovend wat deze mensen deden.
Cirque IciCirque Ici is denk ik het meest veelbesproken onderwerp van het festival. Een ware circusfreak die op autistische wijze zijn voorstelling doet en met allerlei materialen speelt. Gelukkig klopt de beschrijving in het boekje precies. De ene vindt dit echt het nieuwe circus, de ander vindt hier absoluut niets aan. Persoonlijk heb ik de man al eens eerder zien werken, en toen had ik aan 1 act genoeg, ik vond het toen prachtig. Om hier nu een hele circusvoorstelling mee te vullen... Maar sommigen konden hier geen genoeg van krijgen.
http://www.youtube.com/watch?v=t_5o4mn6boI Zie hier een trailer. Naast deze voorstelling was er ook een tentoonstelling te zien van allerlei natuurkundige en wiskundige merkwaardigheden.
Bamboo CircusEn opeens zit je dan in zo'n afgelegen dorpje in Vietnam, waar ze niets anders hebben dan natuurlijke materialen, bamboo, en elkaar. Met behulp van die Bamboo worden veel circusacts gedaan. Eerlijk en puur circus, en vooral visueel hele mooie plaatjes. Verleidelijke simpelheid in de acts, heerlijke muziek, en qua tempo trekken ze zich lekker niks aan van deze hectische westerse wereld. Staande ovaties!
Cie X en YDe top van de acrobatiekwereld is in deze voorstelling verzameld. Gooi en smijtwerk met elkaar en torenhoge beklimmingen. Ik heb echt een uur lang ademloos zitten kijken naar wat deze mensen allemaal doen en heb dingen gezien die ik nog nergens anders heb gezien. Krachtig en prachtig werk en echte waagstukken. Hoe durven ze... ze vertrouwen op elkaar.
SaltoCircusatelier Salto uit Belgie duikt in de wereld van de koersen, Merxck, Armstrong. Tijdens een wielerkoers staat het publiek aan de kant, er draaien camera's, joelende meiden achter een evenementenhek, de sfeer wordt goed weergegeven. Veel leuke eenwielerkunsten, paalklimmen, acrobatiek, cigarboxen, een energieke voorstelling van hoog niveau. Zag er allemaal prima uit!
ElleboogVorig jaar heb ik Turbulentie gemist in Carré, en daarom ging ik hem nu bekijken. Van alle jeugdcircussen die ik heb gezien op Circolo, sprong deze er echt bovenuit. Wat een leuk programma! Die voorstellingsgroep kan echt wat. Wellicht is deze show beter uitgewerkt dan de show van Carré, want ik kan er echt niets aan ontdekken wat nog kritiek nodig heeft. Een voorstelling die je raakt.
OverpeinzingEigenlijk zou je 10 dagen bij het festival moeten gaan staan om alles te kunnen bekijken. Zo waren er nog veel shows in de Briantelli Foyer die er niet om logen. Of optredens buiten op het gras, zoals van Bombascha. Kinderen konden in hun herfstvakantie meedoen aan open circuslessen om zo kennis te maken met circus, er werd veel gebruik van gemaakt. De reacties waren hartverwarmend, zo kon ik zelf meemaken na een open circusles op dinsdag.
Heel veel circusscholen hebben opgetreden, en kwamen een kijkje nemen bij andere producties. Alleen al voor de 60 circusscholen was het een fantastisch evenement. Veel leerlingen van circusscholen kregen speciale lessen van andere circusscholen, specialisten die een stukje van hun vak konden doorgeven. Die uitwisseling is goud waard en zou eigenlijk elk jaar eens plaats moeten vinden. Momenteel worden de krachten van de meeste circusscholen gebundeld door Circomundo, een overkoepelende instantie die ervaringen inzamelt en uitwisselt, en met deze organisatie is een krachtig instituut aan t werk die ervoor zorgt dat circuseducatie een essentieel onderdeel wordt van onze maatschappij. Circus bindt de samenleving!
Ik zag veel mensen uit de jeugdcircuswereld, en van de circusacademies in ons land. Wat ik minder tegenkwam waren de mensen die ik normaal bij de reguliere circussen zie, en dat is jammer, want wie van circus houdt, moet eigenlijk ook een dagje of wat rondlopen op Circo Circolo om eens te kijken naar hoe het circus van de toekomst er uit gaat zien. Belangstellenden van dit nieuwe circus lopen toch gauw in de 100.000 en die bezoekers zou het reguliere circus ook wel willen ontvangen, samen met hun familie en vrienden. Je hebt er zo een miljoen vaste toeschouwers bij als de traditionele circussen wat meer gaan vernieuwen. Ook liefhebbers van het reguliere circus voelen zich snel thuis in de gezellige wereld van Circo Circolo. Dus ga maar alvast plannen, over 2 jaar is er weer eentje.