|
Zoals een aantal dierenliefhebbers wel zal weten is Emmen de olifantenhoofdstad van ons land.
Is dat normaal al zo vanwege de kudde van op dit moment elf olifanten in de plaatselijke dierentuin -nergens in ons land hebben ze er zo veel- afgelopen winter kwamen daar nog de twee dames van Circus Renz Berlin bij tijdens de overwintering ter plaatse.
Ben benieuwd of die twee daar toen ook contact hadden met hun soortgenoten (want ook Aziatisch) in het park. Zou best kunnen, want hemelsbreed stonden ze er niet eens zo ver vandaan. En ze spraken dezelfde taal, zoals ons geleerd werd door Sonni Frankello. Aziatische en Afrikaanse op latere leeftijd doen dat absoluut niet! Als ze jong zijn nog wel, dan gaat het net als kinderen van verschillende nationaliteiten op het strand: ouders hebben de grootste moeite zich onderling verstaanbaar te maken, kinderen snappen elkaar prima bij het bouwen van een zandkasteel...
De olifanten in Emmen dus, daar gaat het over.
Voor de aandachtige volger is het misschien geen nieuws want het afgelopen half jaar hebben heel wat media er al aandacht aan besteed. Compleet met de meest mooie foto's.
Medio vorig jaar overleed in de dierentuin de oudste en dus leidende moeder, de matriarch.
Kleine toelichting: olifanten leven in een kudde in een vergelijkbare situatie als paarden.
Niet de stoere hengst of stier -geen idee waarom bij olifanten voor een runderindeling is gekozen- is de baas, maar een oudere merrie of koe.
Meneer, hoe groot en indrukwekkend hij ook moge zijn, leeft (als de ruimte dat toelaat...) in feite buiten de kudde.
Is er alleen welkom als van zijn diensten gebruik gemaakt kan worden, daarna mag hij weer vertrekken....
Dus: die moeder-overste overleed vorig jaar. Het gevolg was dat oudere tantes het aan de stok kregen met haar oudste dochter, die de hegemonie voor zich opeiste. Dat werd niet zonder slag of stoot gepikt....
En dat ontaardde in complete knokpartijen, met het risico -dat daar nu eenmaal bestaat- dat er weer eens een (of meer) al dan niet fataal in de het buitenverblijf omringende gracht zou(den) donderen....
Reden voor de verzorgers, die in de loop der tijd door het zoveel mogelijk vermijden van direct contact steeds minder invloed kregen (zoals genoemde Frankello het zo duidelijk omschreef), om de kudde te splitsen. Sindsdien mag het ene deel 's morgens en het andere 's middags naar buiten.
De enige uitzondering is die enorme bull Radza -toen hij uit de dierentuin van Riga naar Emmen kwam woog hij maar liefst 7200 kilo en is daarmee de grootste Aziatische meneer van Europa!- die wel gewoon de hele dag buiten mag.
Omdat hij zich niet met de ruzie wenst te bemoeien.
Verstandig mannetje....
Een oplossing werd gezocht in het gratis beschikbaar stellen van gemoemde opstandige dochter en de andere kinderen van de overleden moeder. Ja echt, gratis af te halen. Maar niet door iedereen hoor. Nee, want verantwoordelijk bioloog Wybren Landman haastte zich erbij te melden dat dit uitsluitend voor geregistreerde dierentuinen -liefst in Europa- gold en absoluut niet voor circussen! Nee nee, verschil moet er zijn.....
Dat onderdak vinden viel nog niet mee. Logisch ook, want veel dierentuinen hebben al olifanten, van welke soort dan ook, en kunnen daar niet zo maar vier nieuwe bij kwijt.
Het zoeken was dus naar een park dat ze nog niet had, dat zou het mooiste zijn. Maar die hebben dan natuurlijk weer geen geschikt verblijf dat net klaar op de komst van het kwartet staat te wachten....
Eerst leek de oplossing zelfs niet in Europa te vinden en werd ook wereldwijd gezocht.
Tot na veel overleg er wel een mogelijkheid werd gevonden, zelfs behoorlijk dicht bij huis! In Osnabrück, hemelsbreed misschien wel de dichtsbijzijnde, had men een aantal jonge Afrikanen (een broer en een paar zussen) die om inteeltvoorkomende redenen uit elkaar moesten. Die mochten allemaal wel weg wanneer de vier Aziaten uit Emmen daarvoor in de plaats kwamen. De dames vertrokken al geruime tijd geleden naar Toulouse, het mannetje gaat helemaal naar Canada. Staat (of stond) voor een tussenstop in de dierentuin van Hamburg. Handig, want daar hebben ze een luchthaven....
Alles geregeld? Niet dus, want uitgebreid medisch onderzoek voor de verhuizing van de dieren in Emmen wees uit dat ze niet goed reageerden op een TBC-test. Resistentie betekende nog niet dat de dieren de ziekte ook daadwerkelijk hadden. Maar om daar definitief uitsluitsel over te krijgen moest er weer drie maanden aan hun verblijf alhier worden toegevoegd.....
Valt te hopen dat dit goed uitpakt, anders kon de hele kudde er weleens aan gaan, de voorbeelden zijn bekend.
We wachten af....
Dat de mens in Emmen zijn invloed op deze dieren grotendeels heeft verloren blijkt ook regelmatig tijdens de vroeger zo populaire presentaties.
Sinds de grote Radza vorig jaar tijdens zo'n voedersessie-met-publiek in de gracht donderde (beter: werd gedrukt), daarbij 80 kilo ivoor van een tand verloor, een plaatsgenootje van me verwondde (niet al te ernstig gelukkig) en er zelf -zij het met heel veel moeite om hem eruit te krijgen- ook nog redelijk vanaf kwam, zijn die afgeschaft. Het blijft nu bij enige uitleg via een geluidssysteem.
Nee toch niet! Op 1e Pinksterdag dacht men het licht gezien te hebben en werd, ondanks dat het niet ècht warm weer was, een oude traditie in ere hersteld: het natspuiten van de kudde door middel van brandspuiten.
Hoe weinig men (nog) van die dieren weet bleek wel doordat de verzorger geheel onverwacht de spuit op volle kracht opende recht op het oog en oor van een nietsvermoedende dame! Die daar hevig van schrok en voor hetzelfde geld wèèr een soortgenoot in de gracht had kunnen duwen.... Beetje ondoordacht!
Bleek ook uit de reactie van alle aanwezige olifanten die spontaan de verzorger hun rug, in dit geval hun kont, toekeerden! En wegliepen.
Jammer dat de op deze dag aanwezige sterke delegatie van de CKC daar op dat moment geen getuige van was.
Die had meer oog voor onder meer de withandgibbons... Handmatig instellen blijft ook daar het beste resultaat geven...
Dat circussen meer en beter verstand hebben van het transporteren van olifanten blijkt trouwens wel bij de geplande reis naar Osnabrück, ervan uitgaande dat die door gaat.
Er wordt al wel getraind op het door middel van lekkere hapjes in de transportkisten lokken.
Wat daarbij een beetje vreemd is is dat meneer Landman over het vervoer via de weg -112 km binnendoor en 139 buitenom- zegt te hopen dat dat binnen een etmaal gaat lukken. Nog even en ze kunnen beter gaan lopen....
Ach nee, natuurlijk niet, want luisteren is er niet meer bij!
Fijn hoor, die 'vrije' natuur!
|
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
