In de NRC van vrijdag 30 januari een groot artikel van twee pagina's over dit onderwerp.
In het kader van Het Grote Verhaal met als titel:
Dit is wél een huisdier. En dát nietMet daarin, behalve de algemene informatie, een aantal kaderverhalen over huisdierhouders van bijzondere soorten.
Zoals een stel in het Limburgse Echt, dat (onder meer) servals houdt. Geheel toevallig één van mijn favoriete diersoorten.
Voor wie ze niet kent: het zijn katachtigen ongeveer half zo groot als een tijger. Ze kunnen wel vijf meter de lucht in springen om een voorbijvliegende vogel te verschalken! Overigens springt een gewone huiskat in verhouding net zo ver omhoog.
Twee leuke foto's bij het kaderverhaal over deze diersoort, een deel van een foto siert ook de voorpagina.
Gemaakt onder bijzondere omstandigheden, want in huis! 'Gewoon' in de keuken en zelfs op het aanrecht!
Geen volwassen dieren hoor, dat kan volgens de houders niet. Maar welpen van een maand of vijf. Het kan tot ze rond een jaar zijn. 'Ze vallen je zelden aan, maar kunnen wel gaan blazen en sproeien.'
Ja, dat laatste kun je binnenshuis inderdaad maar beter voorkomen!
In grote volières hebben ze circa 30 dieren, ook bengalen en savannah's.
Volgens mij kun je die allebei juist wel in huis houden, want ze hebben het uiterlijk van een roofdier maar het karakter van een huiskat.
Onzekerheid voor de houders, want al deze soorten zijn nog niet uit-onderzocht.
Want over klungelwerk gesproken, kennelijk iets waar deze staatssecretaris in uitblinkt, dachten we misschien dat er per 1 februari een lijst is gekomen van diersoorten die zijn toegestaan (ik in ieder geval wel) niets blijkt minder waar.
Er is (slechts) een lijst verschenen van de eerste 100 van de 300 soorten zoogdieren die op dit moment beoordeeld zijn en daardoor AL DAN NIET ZIJN TOEGESTAAN!
Bij tweederde is dat zelfs na 23 jaar nog steeds niet gelukt en blijft voor de eigenaren de onzekerheid heersen.
Zoals bij die eerder omschreven alpaca's, maar ook bij alle soorten kameelachtigen en veel soorten exotische runderen, om maar een paar voorbeelden te noemen.
En let wel: het gaat alleen nog maar over zoogdieren, van onderzoek naar het houden van vogels, vissen en reptielen is (voor zover bekend) op dit moment zelfs nog geen sprake.
Wellicht krijgen houders daarvan over pakweg nog eens een jaar of 25 uitsluitsel!
Op de nu verschenen lijst van 100 staan 33 soorten die zonder enige beperking blijven toegestaan. Zoals honden, katten, konijnen, nertsen en varkens, maar ook dieren als de Kaukasische en Dagistaanse toer (een soort berggeit), de Siberische steenbok, de zebragrasmuis en nog tien andere soorten grasmuizen -dat telt lekker aan-, terwijl een kenner in het NRC-artikel weet te melden dat grasmuzien in ons land helemaal niet voorkomen!
Ook toegestaan blijven de waterbuffel (toch echt van oorsprong exotisch, want Aziatisch!) en het indrukwekkende Middel-europese edelhert.
En dat allemaal zonder ook maar enige bepaling over hun levensruimte of wat dan ook!
Dus niet anders dan de al bestaande en vaak beperkte bepalingen omtrent het dierenwelzijn.
Waterbuffel, van oorsprong exotisch.....Dan volgen 48 soorten die onder bepaalde voorwaarden gehouden mogen worden. Mét houderij-voorschriften, zoals dat heet.
Ook dat lijstje schiet al snel lekker op met maar liefst 20 soorten eekhoorns, 7 soorten stekelvarkens, 8 soorten zwijnen (tot en met uiteraard het wilde zwijn, erg in trek in de jachtschotel. En die behoefte mag kennelijk absoluut nier verstoord worden...), alle soorten zebra's en andere exotische paardachtigen als bijvoorbeeld de onager (een absoluut onhandelbare wilde ezelsoort, waarvan in het krantenartikel gezegd wordt dat hij levensgevaarlijk is voor mensen die hij het liefste doodtrapt. Hetzelfde geldt overigens voor zebra's en halfwilde toegestane paardenrassen zeker wanneer ze veulens hebben of wanneer de pet van een hengst scheef staat omdat hij in een mens een binnendringer in zijn territorium ziet....)
Onager met veulenEn dan tot slot het rijtje van 19 soorten die -overigens met ingang van 1 april 2015 (of zou het toch een grapje zijn?)- verboden gaan worden.
Wegens de te grote impact die het houden (in beperking) op de gezondheid en het welzijn van het dier heeft.
Ook hier grote stappen snel thuis: 9 soorten spieshertjes (kennelijk te klein voor de barbecue....) en 10 soorten muntjaks. En ook dat zijn minihertjes.
Onze 'vriend' David van Gennep van de Stichting AAP schijnt daar een flinke lans voor gebroken te hebben, want die weet op diverse podia te melden dat die diertjes -ik zie ze wel eens in dierentuinen, daar doen ze het prima!- te pas en te onpas hun uiterst tere beentjes (en andere botjes) breken.
Een uitspraak van hem: 'Wanneer een dierenarts een wormenkuur wil toedienen mag hij gelijk de spalkjes wel meenemen!'
Hij blijft de mening toegedaan dat aan een pluchen speelgoedbeest hogere eisen worden gesteld dan aan een echt beest.
Mede daardoor lijkt zijn kostje dus wel gekocht en zal hij ons nog geruime tijd blijven lastig vallen met zijn riant gefinancierde prietpraat!