Lisa schreef:
zoals ik het tot nu toe kan inschatten ben jij een dictator voor de klas, die kinderen een wil/levenswijze probeert aan te leren.
Ik vraag me af waaruit jij (en anderen hier) kunnen uit afleiden dat ik die kinderen een levenswijze probeer aan te leren?!
Bij mijn weten bestaan er (nog) geen dierenrechtenlessen. Anders was ik er wel als eerste bij.
Ik geef gewoon les Frans en economie, en ik heb leerplannen waarin staat welke lesonderwerpen ik moet zijn in welk jaar en in welke richting. Kun je nagaan op de website van de vvkso (voor katholiek onderwijs).
Of dacht je dat iedereen zomaar vrij mag onderwijzen wat ie wil?
En verder wil ik inderdaad een positieve bijdrage hebben in de ontwikkeling van de waarden en normen van jongeren. Hiermee bedoel ik dat ik hun o.a. volgende dingen wil bijbrengen: respect hebben voor anderen, beleefd zijn in de klas, je "plaats" kennen en dus ook de leerkrachten, directie en alle andere personen die ze tegen komen in hun leven op de juiste en correcte manier aanspreken (tegen vrienden zeg je "jow, hoe is tie?", maar onbekenden bvb iemand aan het loket, spreek je aan met "meneer" of "mevrouw", ...), leren opruimen en hun afval zoveel mogelijk te beperken (boterhamdozen ipv alluminium), hun aanleren waarom scholing zo belangrijk is, ...
En verder wil ik er zijn (aanspreekpunt - groene leerkracht) voor jongeren die het thuis moeilijk hebben (fysieke en mentale mishandeling). Ze spenderen doorgaans zo'n 8 uur in school, een groot deel van de dag dus. Deze jongeren zien het vaak niet meer zitten, en ik wil dan toch dat ze het fijn vinden op school, hun een reden geven om door te bijten, hun laten zien dat het leven ook mooi kan zijn en dat ze gewoon nog een aantal jaren moeten doorbijten. Hun leren dat ze steeds de "goede" weg moeten kiezen, ook al is het makkelijker om op het slechte pad terecht te komen (verdriet wegdrinken, drugs nemen, ...) en dat het uiteindelijk allemaal in orde komt. Dat ze "boven" hun ouders moeten staan en dit moeten bewijzen door beter als hun te worden, door zelf niet zo'n beulen te worden etc.
DAT is wat ik in school ga doen.
En van daaruit (dus respect bijbrengen, op het goede pad blijven, ...) leren die jongeren dus wat goed is en wat niet. Ik leer hun kritisch nadenken, en vanuit al die dingen hoop ik(uiteraard) dat ik een bepaalde attitude in hun kan aanwakkeren, nl niet alleen respect hebben voor hun medemens en deze - ongeacht diens gedrag - geen kwaad te berokkenen, maar ook naar dieren toe.
Maar er les over geven? Neen dat doe ik niet.
Als leerlingen nieuwsgierig zijn over bepaalde dingen in mijn privéleven, dan zal ik (afhankelijk van het onderwerp) daar wel of niet op ingaan.
Dit wel alleen als ze bvb goed gewerkt hebben (en als we dus goed op het schema van het jaarplan zitten, of zelf voor op dat schema liggen). Dit kan bvb de laatste 5 min van een les.
Dingen als dierenrechten, die wil ik best bespreken, maar ook andere "soortgelijke" onderwerpen, zoals racisme, homoseksualiteit, godsdiensten, ...
Denk je dat de gemiddelde leerkracht zo'n ingesteldheid heeft? Forget it. De meesten staan daar al lang met tegenzin. Misschien gaven ze in het begin graag les, maar velen hoor ik al voor de les klagen van "eh bah nu weer die vervelende klas" etc. Ze hebben de kinderen al opgegeven voordat ze de klas binnen gaan.
Rotte appels zijn het die enkel en alleen nog lesgeven uit gemakszucht, voor de centen, de vakanties, ... maar die er niet meer staan voor de jongeren zelf.
Het zijn van die types die nooit ergens aan meewerken, vaak niet aanwezig zijn op vergaderingen e.d. en die zelfs hun eigen afval niet eens opruimen.
Gelukkig zijn er leerkachten - zoals ik - die hun werk wel nog met hart en ziel uitvoeren.
Voila, dat is (in het lang en in het breed) waarom ik voor de klas sta en altijd zal proberen te staan, en hoe dat ik dat ga doen (buiten het lesgeven).
Denk dat - in tegenstelling tot hoe jullie me afschilderen - de leerlingen maar wat graag meer van zulke leerkrachten zouden hebben.