En elckeneen zweeg stille....
Dan doe ik nog maar even wat uitleg.....
De hoofdpersoon in deze Commedia dell'arte is -als uit den beginne- een vrouw, zijdelings genoemd in het meest recente artikel.
'De vrouw die zich bij de ambtenaren van de afdeling evenementen meldde, gaf aan te willen praten over ‘een nieuwe’ vergunningaanvraag.
Voorheen was ze bij het Wintercircus betrokken, geeft de gemeente aan.
Dat dit na conflicten was veranderd wisten de ambtenaren niet.
‘Tijdens het gesprek werd de indruk gewekt dat de organisatie van het Wintercircus was overgenomen en dat de naam van het circus zou veranderen’, schrijft de gemeente.'De vrouw in kwestie -ze heet overigens geen Eva- was enkele jaren geleden, tijdens de start van Duursma's Kerstcircus te Haarlem aldaar in dienstverband actief.
(Horwood overigens ook, maar dit geheel ter zijde... Hij combineerde dat met 'zijn' kerstcircus in Apeldoorn en andere activiteiten).
De betreffende mevrouw maakte de overstap naar 'Apeldoorn', waar zij 'het gezicht' van het circus werd.
Noem het voorstellingsbegeleider, noem het gastvrouw.
Maar in die hoedanigheid leerden velen haar kennen, zo ook de plaatselijke ambtenaren.
Dus is het niet verwonderlijk dat diezelfde ambtenaren dachten met het al 26 jaar bestaande kerstcircus te maken te hebben toen zij daar een vergunningaanvraag kwam doen.
Niet wetende dat zij op haar schreden was teruggekeerd en dat nu dus deed namens haar voormalige werkgever Duursma, alwaar zij weer in dienst was getreden.
Bovendien was zij de eerste -al helemaal een vreemd argument, want dan zou een dubieus circus ook in aanmerking komen mits dat maar vroeg genoeg aanvroeg...- dus niets stond de waarschijnlijk mondelinge toezegging nog in de weg.
Tot het moment dat (ook) Horwood zich meldde.
Van een naamswijziging was totaal geen sprake (wat de ambtenaren in hun wijsheid dachten) en dus konden zij niet veel meer dan de eerdere aanvraag alsnog afwijzen en die van Horwood honoreren.
Het is niet onmogelijk dat Duursma, die korte tijd daarna elders een nieuwe speelplaats vond, zich formeel tegen dat besluit bleef verzetten.
Want zo gaat dat nu eenmaal in de zakelijke wereld.
Voorbeeldje? In mijn woonplaats zijn meerdere grote supermarkten. De directies of managers daarvan kennen elkaar allemaal, zijn lid van de Zakenkring en voeren regelmatig overleg over acties e.d. tijdens bijvoorbeeld feestelijkheden.
Allemaal handen op dezelfde buik, zo zou je denken.
En toch wordt er door diezelfde bedrijven een bezwaarschrift ingediend zodra een andere zaak ook maar het geringste wil gaan veranderen of verbouwen!
Inderdaad: in feite automatisch! Bovendien volkommen overbodig, het haalt nooit iets uit en de verbouwing gaat gewoon door!
Nee hoor, niet alleen ambtenaren bewandelen wel eens voor ons onbegrijpelijke wegen, die zakenmannetjes kunnen er ook iets van!
Voorlopig zijn ze er ten gemeentehuize in Apiesdorp voorlopig wel weer druk mee!
En dit is Baboe, wellicht de belangrijkste ambtenaar die Apeldoorn kent!
Ze was een poosje weg, maar is gelukkig weer terug op haar post!
Want van circussen heeft ze tenminste veel verstand.....

Het kunstwerk, want dat is het, is overigens ontworpen door een kunstenares in Australië.
Want van opblaasdieren (want dat is het ook) hebben wij in Nederland uiteraard geen snars verstand....

Ze is een poosje weg geweest, maar ijlings teruggekeerd t.g.v. het 50-jarig bestaan van de Apenheul.
Waar eerder dit jaar een èchte gorilla moeder werd van het eerste jong in 10 jaar:
Moeder Gyasi met haar zoontje, dat zaterdagmiddag (eind april dit jaar) eindelijk een naam kreeg: Kiango.Kiango betekent 'licht'. En dat is niet omdat hij na 2 maanden nog niet zoveel weegt, maar als verwijzing naar het lichtpuntje aan het eind van de coronatijd.
Vader Bao Bao kreeg na de geboorte de smaak te pakken en dekt er intussen vrolijk op los!
Dat was tenslotte ook de reden dat hij vanuit Taiwan helemaal naar hier mocht komen!

O, en wat de nieuwe structuur ten gemeentehuize betreft: daar zouden ze een voorbeeld aan die apies moeten nemen: horen, zien en zwijgen!