De voorstelling is al een poosje bezig. Sinds van de zomer in Amsterdam en vanaf begin oktober op tournee om precies te zijn. En de acteurs van Maatschappij Discordia en 't Barre Land, want die zijn er verantwoordelijk voor, waren al te zien in Groningen, Den Haag en in Amsterdam voor de tweede keer. Met behoorlijk lovende recensies tot gevolg.
Zeer binnenkort, deze week nog, is de voorstelling Pointless International te zien in de Rotterdamse schouwburg en wel van donderdag 20 t/m zondag 23 november. De eerste drie dagen om 21.00 uur, zondag als matinee om 17.00 uur.
Volgende maand is de Stadsschouwburg in Utrecht aan de beurt: van 16 t/m 19 december, dagelijks om 20.30 uur.
Pas in februari volgend jaar kunnen onze zuiderburen ervan genieten, van 12 t/m 14 februari komen ze in de Monty in Antwerpen.
In Utrecht vat men de voorstelling als volgt samen:
Citeer:
'Om te lachen, bewonderenswaardig behendig en goed bedacht.' - de Volkskrant ****
Een in steenkolenengels gesproken avondvullende clownsvoorstelling voor volwassen publiek. Vincent van den Berg (Joey), Jorn Heijdenrijk (Coco) en Matthias de Koning (Buster) verbinden het beste van het toneel met het beste van het circus: ze demonstreren hun onkunde om welke onderneming dan ook tot een succesvol einde te brengen.
circus van clowns‘Pointless International’ is een circus zonder leeuwen en olifanten, zonder trapezeartiesten, zonder jongleurs en acrobaten, zonder paarden, geiten en biggen. ‘Pointless International’ is een circus van clowns, 'vol virtuoze stunts en hilarische grappen' (het Parool).
http://www.pointlessinternational.com
Citeer:
’Ik zie daar met Brüstle een potsierlijke clown van enorme afmetingen, die met een klein pistooltje op het licht schiet, zich op zijn hoofd slaat, een buil laat opkomen, die afzaagt en opeet. Ik ben opgetogen: daarin zit meer geest en klasse dan in het hele moderne theater bij elkaar.’ (B. Brecht, woensdag 1 sept. 1920)
Citeer:
De clown heeft à priori geen moraliteit, maar kan desondanks haar tijd weerspiegelen. De clown zoals wij die nu kennen heeft zo’n twee eeuwen geleden voor het eerst het levenslicht gezien, maar vooral is zij een personage in onszelf. Daarom moeten wij lachen. Om de tekortkomingen die wij in onszelf herkennen, én om de angst die daarmee gepaard gaat. De mislukking of ‘het onvermogen’ is het hoofdingrediënt van een clowns-act. De clowns demonstreren hun onkunde om welke onderneming dan ook tot een succesvol eind te brengen. Bij de clown is het niet eens zozeer een kwestie van durf te falen (‘No matter. Try again. Fail again. Fail better.’ S. Beckett): het falen is inherent aan de handeling. Alleen die relativering maakt progressie mogelijk. Dat maakt een avondvullend clowns-programma zo ontwapenend (lees: noodzakelijk). De relativering weerhoudt Pointless International niet om de clown ook de rol van de nar aan te meten. Zie ’t als een vingeroefening.
Coco, Buster en Joey die opkomen om hun piste op te eisen, die een suggestie van continuïteit voorschotelen, van bijzaken een hoofdzaak maken, zich de wereld laten welgevallen, en áfgaan!
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek