Nee om je rol te vinden dat is niet zo moeilijk.
En dat zal bij u zeker meteen duidelijk geweest zijn.
Weet niet meer vanwaar het vandaag komt maar iemand beschreef twee soorten clowns:
diegene die zonder schmink en kostuum ook al meteen august zijn en diegenen die er moeite voor moeten doen.
Als je in die eerste categorie valt heb je natuurlijk geluk en dan moet je niet lang kiezen.
Ik moest er erg veel moeite voor doen voor de August: dus dat was geen optie. De witte clown viel echter bijna meteen in zijn plooi.
toen de schmink en het kostuum er eenmaal waren was het meteen geloofwaardig.
Nou dan heb je je rol gevonden.
Maar om als witte clown alleen in de piste voor de grote lach te zorgen dat blijft moeilijk.
Dat wringt met het personage.
Want je moet proberen van die elegantie te bewaren.
je kan die niet laten struikelen en vallen, emmers waters over z'n hoofd plenzen enz...
Je hebt dus een grens als je alleen als witte clown werkt.
Muzikaal heb ik geen enkel probleem: tja heb er dan ook voor gestudeerd en m'n hele leven m'n kostje mee verdiend: zou gek zijn moest me dat zwaar vallen.
zelfs op een gewoon concert kon ik het nooit laten om wel wat onnozelle trucjes te doen als hele passage gewoon voor de leut maar met 1 stok te gaan spelen of eens aan de verkeerde kant van m'n instument te gaan staan en toch nog juist te spelen( zo hield ik het voor mezelf ook leuk als het zelfde stuk weer eens op de pupiter lag)
Maar uiteraard ziet iedereen een clown voor zich met een trompet of een saxofoon: maar ik had nog nooit een blaasinstrument gespeeld!
En wel meer dan een aantal keer moest ik aanhoren dat ze vroeger zo een mooie act hadden met een trompettist.
Nou ja: heel mijn familie blaast wel op iets, noten kende ik toch al, Als zanger weet je wel waar je ademhaling zit en hoe die juist moet
dus dan was het enkel nog een kwestie om een goede toon te leren vormen en de vingers in actie te krijgen.
Maar net zo zeer altijd clowns leuk gevonden!! Als je hier binnenkomt is het het eerste wat je ziet: overal staat er wel wat met een clownsgezicht op.
Vandaar dat de stap ook niet ver was. Een soort van twee kinderdromen die nou ook nog eens gecombineerd werden!!
Ik hou heel erg van klassieke clownerie en had die ook heel graag meer in de nummers verwerkt en al zeker toen ik de mogelijkheid had om met een goede august samen te werken.
En dan konden we echt die twee characters tegenover elkaar uitspelen en daar de muziek nog eens mooi in verwerken.
Helaas had je dan ook een chef en een regisseur die een duidelijk beeld hadden en dan weer helemaal niet van klassieke clownerie hielden.
En dan moet je het midden gaan houden. en hebben al die meningen en ideeen meegespeeld in wat er uiteindelijk van gekomen is
maar het is altijd een droom geweest om in klassieke duo of triovorm te kunnen werken. Maar het is er nooit van gekomen omdat er ook geen budget was voor drie clowns.
( toch ook een grote reden dat je in de meeste circussen 1 repriseclown vind: drie is gewoon te duur

)
ooit als er weer eens meer tijd is en mijn schema bij de opera laat het toe om een tijdje verlof te hebben word er in dat idee tijd ingestoken en wil ik weer de piste in
Ik heb niks tegen repriseclowns: ook leuk
Maar er gaat niks boven een clownstrio in de piste met een mooie witte clown en twee sympathieke Augusten ernaast !! Dat zou echt niet mogen verdwijnen.
En als je nou echt goede kostuums zoekt en je wil er geen fortuinen aan kwijt:
ken een heel aardige kleermaker: zelf al behoorlijk oud en werkt nog helemaal met de hand en zoals het was.
Maakt al heel lang theaterkostuums en al wat je moet doen is effe een voorbeeldje of een foto meenemen en hij maakt precies wat je wil hebben.
het leuke: duur is hij allerminst.( probleem soms is hij wat traag en onpraktisch en moet je erg achter z'n veren zitten)
Hoe lang hij het nog doet das echter de grootste vraag
