Dan nu mijn verslag van de première.
Traditioneel kwam, onder toeziend oog van de volledige Dordtse raad van elf, de kopersectie van Jubal in actie met enkele kerstliederen, waarna het de beurt was van het zevenkoppige circusorkest om spreekstalmeester en gastheer Toni Teuteberg aan te kondigen voor de opening.
Jongleur Nigel Voets, inmiddels bekend van optredens in diverse Nederlandse circussen liet zien dat hij de lat weer iets hoger heeft gelegd en zette een wervelende show neer. Wat onwennig omdat het orkest hem begeleidt in plaats van zijn eigen ingeblikte muziek, maar dat was niet echt te merken.
Daarna kwamen de Bluesbrothers opdraven voor de komische noot, met het bekende gooi- en smijtwerk. Een nummer dat nog duidelijk moet groeien maar aardig is als reprise. Misschien wel leuk voor de kinderen maar dat kon ik wegens een gebrek daaraan niet controleren. Er waren bijna uitsluitend volwassenen in de tent.
Hierna een mooi trapezenummer waarin de dame uitblonk met het draaien van pirouetjes in de nok, met een verrassende confettiregen aan het eind.
Toen de beurt aan de X-treme brothers met een mooi uitgevoerd krachtbalans nummer.
Sonny Frankello kreeg met zijn olifanten het publiek op de banken (zie ook de berichten hierboven), niet voor niets in Monte Carlo in de prijzen gevallen.
Michael Betrian ging als een wervelwind door de piste met zijn diabolo's. Knap hoe die dingen net niet het tentzeil in de nok raken.
Als een reprise (meer kan ik het niet vinden) werden een aantal loopeenden in piratenstijl (de combinatie snap ik niet helemaal) door de piste gestuurd. Misschien vinden de kinderen het leuk, maar dan alleen die in de loge want op de tribune was het nauwelijks te zien. Tip: laat de piraat zijn eenden wat meer richting de orkestbak paraderen. Ik hoopte nog op een fuckaduck actie maar die kwam niet

De eenden werden afgelost door een rolschaatsnummer. Mooi om te zien maar niet erg origineel.
Toni Teuteberg stuurde zes prachtige witte paarden de piste in. Hij deed dat bekwaam, maar de verwachte steigers kwamen niet, misschien nog even oefenen?
Met een echt klapstuk werd het programma besloten. Duo Guerrero kwam op in zigeunerstijl met gitaar en zang, en besteeg daarna het hoge koord om zingend en dansend hun kunsten te vertonen. Koorddansen in de breedste zin van het woord. Een genot voor oog en oor. Terecht een staande ovatie na afloop, die gelijk het startsein was voor de finale.
Conclusie: nu al een prachtig programma, kan zelfs nog groeien. Ga dat zien!
Een groot compliment voor de familie dat ze zo'n goed programma hebben kunnen bieden, ondanks de traditionele tegenslagen voor de première. Ik dank ze voor de gastvrijheid en hoop dat ze volle tenten gaan trekken met deze productie. En Joop: beterschap! En ik hoop dat je gauw weer de muzikale clown kunt uithangen.