Zaterdagmiddag 26 juli even wezen kijken in Leer. In het hete Leer, om precies te zijn. Niet alleen maar kijken, ook nog naar de eerste middagvoorstelling geweest!
Ja hoor, de tent was goed verwarmd...... Voor aanvang stond alles tegen elkaar open, kort voor het begin ging alles hermetisch dicht. De schrik sloeg me om het hart! Maar gelukkig begonnen vervolgens medewerkers tijdens het eerste nummer in de hele rondte de onderste rand van het zeil omhoog te binden zodat het lekker doorwaaide.
Een tweemaster, dat zagen jullie al op de foto.
Op hele grote drukte was kennelijk niet gerekend, er stonden 80 gele stoelen in de loge en aan een kant een tribune voor de twee overige rangen.
Aan dezelfde kant was het gecombineerde verkoop- en regiepunt, dus de tribune besloeg maar een derde van de totale ruimte. Daarop in twee kleuren losliggende planken, 40 plaatsen parket en 48 rang. Dat laatste is doorgaans in Duitsland de goedkoopste mogelijkheid. En ik schreef het vast al eens eerder: bij een dergelijk circus maakt het in feite niets uit welke rang je koopt, want je ziet het overal even goed. Tenzij je ernstig last van je rug hebt en perse op een stoel wilt zitten natuurlijk.
Wat in dit verband wel grappig was: het eerste nummer was een vrijheidsdressuur met twee Friezen en diverse mensen die loge zaten vonden dat wat te dichtbij komen en vluchtten de tribune op!
Het was een echt familiecircus, maar dat dachten we al. Daardoor niet al te veel opvallende nummers.
Toch wel weer uniek, want zo zit de circuswereld nu eenmaal in elkaar. Want ik kan me eigenlijk geen circusvoorstelling herinneren waar geen enkele vrouw in optrad!
Bijna schreef ik: in de piste kwam, maar dat was niet waar, want een leuke mevrouw uit het publiek fungeerde als gast bij het messenwerpen. Los en met gevaar voor eigen leven! O, en nog twee dames bij een imitatienummer. Zo zie je maar.... Maar alle artiesten waren dus heren. Ze waren ook nog niet eens onverdienstelijk, met name de equilibrist gaf een prima performance. Door onder meer op zijn handen een trap af te lopen, dat zie je tenslotte niet elke week.
Een kort programma, inclusief pauze vijf kwartier.
In de pauze de gebruikelijke mogelijkheid de 'dierentuin' te bezoeken, entree uitsluitend via de artiesteningang voor € 2,- per persoon. Bestemd voor de 'Winterkasse', zoals werd gemeld. Bijna alle bezoekers maakten er gebruik van.
In de verkoopkraam gebruikelijke zaken als popcorn en suikerspin, chips en flesjes drinken. Helaas ongekoeld! Weliswaar stond er een koelkast, maar die was uitsluitend voor eigen gebruik van het personeel en zo goed als leeg! Alleen maar wat flesjes water, waar ik er dus één van kreeg. Ach ja, je kunt goed zielig kijken of niet....
In ruil daarvoor moest ik natuurlijk wel de nodige informatie geven over de circuswereld in Nederland. Daar wisten ze al best wat van, dit circus komt net als Kastello uit Aurich. Ja, en wat zijn dan de grootste Nederlandse sterren waar ze (maar dat was na afloop trouwens) over beginnen? Inderdaad: Bassie en Adriaan! En het Nederlandse Circus Aladdin, daar hadden ze in het verleden ook veel contact mee gehad. Wat overigens bestond van 1982 t/m 1991 (zie foto) en gerund werd door Clown Frederico alias Frits de Vries. Met de ongeëvenaarde slagzin: Met het hele gezin - naar Circus Aladdin!

En zo was de circuscirkel weer eens rond, want hoe heette de grote oude witte kameel van Circus Salino? Inderdaad, Aladin. Te oud voor kunstjes (denk ik) en nu gepromoveerd tot uiterst brave aai-kameel (binnen). Waar je ook wel op mocht zitten (buiten) in de pauze, bij voorkeur terwijl hij lag.
Ze hebben nog aardig wat dieren, behalve genoemde Friezen en kameel vijf Arabieren in diverse kleuren, die in de voorstelling niet voor kwamen. En waarvan er twee gewoon los over het zeer ruime terrein liepen zonder de ernaast gelegen weg op te gaan. Verder een aai-slang, een aantal gevlekte pony's -wel in de voorstelling, onder meer op de wip-, geiten in diverse maten en soorten en lama's met een jong. Beide laatste diersoorten waren kennelijk ook uitsluitend in training....
Ze stonden dus op het immense terrein achter de Ostfrieslandhalle in een buurt waar geen of nauwelijks mensen wonen.
Veel industrie en aan de weg naar de haven. Maar heel erg groen met heel erg veel gras en klaver, en dat konden met name die Arabieren wel gebruiken!
Die standplaats was uiteraard een afweging, want vele malen goedkoper dan het bekende bestrate circusterrein in het oude deel van de stad.
Ik zag maar weinig reclame, geen idee of ze wel folderen.
Op hekken in de stad zag ik wel een paar grotere geplastificeerde borden, die die plek moesten delen met een stuk of elf andere evenementen. Ja, ze kunnen er wat van in Duitsland!
Op die borden dan weer geen standplaats, data of aanvangstijden, uitsluitend een verwijzing naar de site en het telefoonnummer van het circus.
Op zich is het dan nog een soort van wonder dat er überhaupt bezoekers komen, amper een maand nadat Circus Probst in dezelfde stad stond....
Ik telde er in ieder geval 35.
Bijna nog iets vergeten! Want Ma Urban, die ik al kende uit de kassa, bevrouwde tevens het verkooppunt en was tegelijkertijd verantwoordelijk voor het licht en geluid.
Dat laatste gaf ik ter plaatse de kwalificatie 'erbarmelijk', wat het hoogtepunt bereikte tijdens het rodeo-nummer!
Is er niet iemand die haar een betere versie van La Cucaracha kan bezorgen?
Heel veel toekomstige circusbezoekers zullen u daar uiterst dankbaar voor zijn!