Gisteren was voor mij de dag van de ondergang. Als we tenminste de titel van dit onderwerp mogen geloven......
Opbouwdag in Leer. Niet gewacht tot alles spic en span is en het grote publiek (hopelijk) welkom is, maar gewoon zo'n ruige dag dat er nog van alles moet gebeuren.
Goed, de tent staat al, maar is nog volkomen leeg. Er moet dus nog heel wat werk verricht. Wat niet gebeurt door een groot aantal medewerkers, maar door een paar handjes vol.
Trailers worden naar binnen gereden om gelost te worden, één trekker doet al het sleep- en verplaatswerk. In een overigens moordend tempo, dat wel.
Transporten uit de vorige plaats arriveren tot laat in de middag.
De indrukwekkende facade staat, maar alle hekken nog niet.
En dus is het terrein zo lek als een mandje. Dat scheelt.....
Aanpalend het enorme dorp voor personeel en deels artiesten, met eigen restaurant, aggregaat (weliswaar fluister- maar je zal er maar naast wonen...), en grote douche- en toiletwagen.
Nog maar 175 man actief? Het lijkt me sterk, er staan al meer voertuigen in dat dorp.
Overal tussendoor gewandeld en alles bekeken.
Aan de achterkant een doorgang naar het circusgedeelte, met een (lege) stoel voor iemand die als portier zou moeten fungeren.
Denk dat voor velen, en zeker de artiesten, de dinsdag-opbouwdag een vrije dag is. Zag er diverse vertrekken om Leer te gaan verkennen en uiteraard inkopen te doen.
Een vaste SRV-man zou hier een aardig eurocentje kunnen verdienen.
Behalve bij de tent op dat circusgedeelte overal rondgekeken en de hele middag (nou ja, deel van dan) echt nooit, maar dan ook helemaal NOOIT iemand die aan mij vroeg: Wie bent u en wat moet u hier?!
Nou heb ik mijn uiterlijk uiteraard wel aardig mee. Zo'n lief en vertrouwd gezicht zien ze tenslotte niet elke dag.....
Maar nogmaals: zoveel mensen waren er helemaal niet. En die er waren waren druk aan het werk.
Dus om te beginnen een uitgebreide conversatie met de werkelijk schitterende vogels van Alessio, ongekend! Een leuke juffrouw voorzag ze van drinken.
En een stukje terugpraten wilden ze allemaal wel op deze verder saaie dag.....
Alle (meer dan 50!) paarden en pony's bij langs. In de doorwaaistaltent. Slechts één mannetje dat de stallen aan het reinigen was.
Iets moeilijker contact te krijgen met de edele viervoeters, dat maakte ik wel eens anders mee.
Leuke lama's en een ezel. meneer lama een stukje verderop apart. Die vond dat wat minder, want hij kon de dames nog wel op afstand zien.
Op eerbiedwaardige afstand de enorme kudde mooie roofdieren bij langs, ook daar maar één verzorger actief. Van meneer Lacey geen spoor.
De vijf olifanten stonden in de grote staltent alsof er nooit oorlog was geweest. de twee mannen vooraan en de dames wat meer naar achteren.
Op mijn vraag wat er nu eigenlijk aan de hand was kwam (helaas) geen antwoord......
Dus daar viel dan ook al weinig aan op te lossen.
Dacht later: er was toch ook nog een meneer bij die olifanten, James Puydebois als ik me niet vergis? Is die er nog wel, of ligt daar wellicht de kern van de gerezen onvrede?
En dan het hoogtepunt, het kon niet missen! Oog in oog met die reusachtige Tsavo, wat een joekel! En vanaf het eerste geluidje dat ik maakte serieus contact!
Goed, aanvankelijk keek hij zo van: Ken ik u ergens van?, maar het ijs was snel gebroken. Geweldig!
Nou, tot zo ver maar even dit ongetwijfeld lichtelijk jaloersmakende overzichtje van mijn doordeweekse belevenissen.
Maar goed dat niet iedereen even inventief is als ondergetekende!
En nog een gelukje dat ik tot het goede kamp behoor!
Ga al dat prachtigs vooral zelf zien, deze week in Leer. Met afwijkende aanvangstijden, ik denk vanwege de zomervakantie in Duitsland.
Doordeweeks om 16.00 en 20.00 uur, zondag om 14.00 en 18.00 uur. Maandag de slotvoorstelling om 16.00 uur.
En vervolgens naar Emden.
Reclame hing er wel in Leer, maar niet opvallend groot of veel. En alles in dat hemelsblauwe Krone-blauw.
Met als enige afbeelding uitsluitend die twee gekruiste olifanten met de circusnaam en kroon.
Posters? Ik vond er minder dan tien in de hele binnenstad. Misschien handig om daar overdags eens langs te gaan, dan is de scoringskans vast groter.
Bij kennissen die daar een paar grote zaken hebben waren uitsluitend (al een poosje geleden) folders bezorgd, gedrukt voor de hele tournee in één keer. Met mooie foto´s en inclusief kortingsbonnen.
Losse kortingsbonnen zag ik ook, bij de plaatselijke apotheek. Die Krokodil heet trouwens. Midden in de belangrijkste winkelstraat.

De posters die ik wel zag waren maar amper groter dan een A-4'tje.
Ha, hele grote posters die speels het woord K*R*O*N*E vormden, aan het begin van de weg er naar toe, de Industriestrasse. Dit keer in andere kleuren.
En, ook wel leuk, rood fluorescerende pijlen vanuit diverse richtingen in de stad die de weg naar het circus aangaven.
Alsof je dat over het hoofd zou kunnen zien.......
Niet vergeten om naar toe te gaan hoor, later is het te laat!
Veel plezier gewenst, ik heb mijn topdag al gehad!
Maar kom er echt nog wel weer....