Ook al verandert zijn mening soms wel heel snel, van circussen weet Borm door zijn bezoeken dus wel iets af. Met bepaalde dingen die hij schreef was ik het bepaald niet eens, en dat heb ik, dacht ik, ook wel laten merken. Dat mag en moet kunnen op een forum. Dat wordt je niet altijd in dank afgenomen!
Verplicht is het echter niet, ook alleen kijken of meelezen is toegestaan, al vinden sommigen van niet...
Dit lijkt me een van de betere definities:
Citeer:
Forum
Een plaats waar mensen online samenkomen om berichten te posten of te lezen, bestanden kopiëren vanuit de bestandsbibliotheken (libraries) en om regelrecht te praten met andere leden. Je kunt deelnemen aan de discussies in een Forum (via berichten of in een gesprek) of gewoon alleen maar meekijken. Er zijn forums voor speciale onderwerpen en forums die heel algemeen zijn.
Van kranten maken heeft hij helaas minder verstand.
Eerst ook maar even de volgens mij meest geslaagde definitie van een column:
Citeer:
column
Korte prozatekst, geschreven voor een dag- of weekblad of voor een tijdschrift (of ander medium. d.e.) door een medewerker die vanuit een onafhankelijke positie bepaalde onderwerpen die vaak een bepaalde actualiteitswaarde hebben op de korrel neemt. De column heeft een beperkte omvang (meestal een kolom of een gedeelte daarvan), verschijnt regelmatig en heeft doorgaans een vaste plaats in een periodiek. De inhoud is meestal polemisch, maar ook vaak humoristisch en spits geformuleerd; in het laatste geval spreekt men ook wel van een cursiefje. Het verschijnsel column is betrekkelijk jong, maar heeft in enkele decennia een hoge vlucht genomen. In 1979 verscheen een speciaal nummer van de Haagse Post (27-10-1979) dat gevuld werd met bijdragen van columnisten.
Bekende columnisten zijn (of waren) bijvoorbeeld Gerrit Komrij, Hugo Brandt Corstius, Jan Blokker, Jan Mulder, Renate Rubinstein en Johan Anthierens.
Ik heb heel wat jaren in dat wereldje meegelopen, maar dat er zoiets dergelijks is ontstaan wegens gebrek aan kopij is absoluut niet waar!
Columnisten werden speciaal voor dit doel (het schrijven van een column) aangetrokken en kregen daar een, zeker in verhouding met 'gewone' journalisten, buitengewoon hoge vergoeding voor. Om de simpele reden dat verwacht werd dat het extra lezers (of later luisteraars of kijkers) zou trekken. Wat vaak ook het geval was en nog wel is.
Landelijke bekendheid van de schrijver onder het publiek was zo goed als altijd een vereiste.
Dat schrijven deed nooit de hoofdredacteur, want die kenden de lezers nauwelijks of helemaal niet. Uitsluitend zijn naam prijkte om de voorpagina....
Borms verward dan ook de column met het hoofdartikel, vaak te vinden op pagina 2 of 3.
Daarin geeft de hoofdredacteur of een vervanger (al dan niet ondertekend) zijn visie NAMENS DE KRANT (of ander medium) op het meest opvallende nieuws van dat moment. Het is als het ware een statement zodat de lezer weet waar deze krant voor staat. Niet sarcastisch, niet humoristisch, maar vaak kurkdroog. En daardoor ook al vaak veel minder gelezen dan een column!
Verder zou het de heer Borm sieren wanneer hij in zijn teksten wat vaker uit liet komen dat het hier zijn eigen mening betreft in plaats van te schrijven alsof het over vaststaande feiten gaat.
Aan nieuwe ontledingen op dit gebied heb ik geen behoefte (meer).
M'n koelkast heeft nog steeds geen honger maar mijn azijn is wel op!
(Kijk, dit zou nou een leuke zin zijn in een column....)